Bir kurban bayramı sonrası daha…
Aklımda kalan görüntülerin rengi yine kırmızı…
Yine her yerde kan var…
Bu bayram yine içimi acıtan bir sürü kesim fotoğrafı gördüm.
Ancak içlerinden biri vardı ki, “daha kötü ne olabilir, daha iyi nasıl anlatabilir” demekten kendimi alıkoyamadım.
Bir koyun…
Kurban edilmiş…
Eti kimbilir kaç ayrı pakete bölüştürülüp yerleştirildi buzdolabına.
Kesilen kafası kırmızı zemin üzerinde, atılıvermiş bir kenara.Aynı karede bir de koç var.
O hâlâ yaşıyor. En azından bu fotoğraf çekilirken yaşıyor.
O kesik kafanın üzerinde başı. Öpüyor onu.
Her gün onlarca günah işleyen insanoğlu, hanesine bir yenisini daha ekliyor.
Ve bunu bilmiyor bile…
Çünkü duyguları yok.
Ama o hayvanın var.
Diğer tüm hayvanlar gibi.
Bu ne bu uğurda kurban edilen ilk can, ne de son…
Bu fotoğrafları görünce her seferinde olduğu gibi, yine aynı şey geçiyor içimden:
Bu fotoğrafa baktığınızda vicdanınız sızlamıyor, utanmıyorsanız; insanlığınızı bir kez daha sorgulayın!
